De Lourdesgrot van Luttenberg is een bijzondere plek in het Overijsselse dorp Luttenberg. Dit religieuze bouwwerk staat sinds 1915 op een driesprong, centraal in het van oudsher rooms-katholieke dorp.
Ter gelegenheid van het 25-jarig priesterfeest van pastoor Petrus Butzelaar begonnen parochianen in 1914 met de bouw van deze grot. De locatie werd speciaal gekozen, vlak bij een nieuw aangelegd processiepad. In september 1915 werd de grot ingewijd met een speciale preek. Gedurende de jaren werd Maria hier vereerd en was de grot het middelpunt van een jaarlijkse processie. In de tweede helft van de jaren 1940 diende de grot als plaats voor gezamenlijke smeekbeden voor de veilige terugkeer van twintig jonge Luttenbergse dienstplichtigen, die naar Nederlands-Indië waren gestuurd vanwege de onafhankelijkheidsstrijd daar. Als dank voor hun behouden thuiskomst werd een elektrische lichtkrans rond het Mariabeeld aangebracht.
Hoewel de belangstelling voor de Lourdesgrot later afnam en in 1962 de laatste processie plaatsvond, bleef de grot een betekenisvolle plek. In 1973 was de bouwvalligheid echter zo groot dat afbraak onvermijdelijk was. De Luttenbergse gelovigen kwamen opnieuw in actie en in 1975 werd een degelijke replica van de betonnen grot gebouwd, waarin het vertrouwde Mariabeeld een plek kreeg.
Tegenwoordig is de Lourdesgrot meer een toeristische bezienswaardigheid dan een actieve plaats van devotie. Een plaquette herinnert nog aan de dankbaarheid voor de terugkeer van de twintig soldaten. In 2015 vierde men het honderdjarig bestaan van dit religieuze monument, dat in 1999 tot rijksmonument werd verklaard.